شب به خیر...

چراغ را خاموش کردی
پتو را کشیدی
اما همین سوسوی ماه از پشت پنجره کافی است
تا همین جا بنشینم و
نگاهت کنم و
یک طوری امیدوار
بیدار شدنت را تا صبح
انتظار بکشم

در خانه ی ما...

ما معمولا به صبحانه نمی رسیم
اما زندگی خوبی داریم
ناهار را با جایزۀ ادبی"گنکور" به
"میشل هوئل بک" صرف می کنیم.
بعد یک لیوان پُر نوشابه کوکاکولا را یک نفس  سر می کشیم.
ما معمولا به دسر نمی رسیم
اما چای و نسکافه را همراه با "سفر هیأت بلند پایه ی چین از فرانسه" می نوشیم.
باقالی پلوی شام را "بنا به درخواست فرانسه از شورای امنیت سازمان ملل برای نشست پیرامون وضعیت بحرانی عراق" می خوریم.
ما همراه با "تحولات بین المللی" حسابی سیر می شویم.
در خانه ی ما سفره معنی ندارد
 غذا روی "روزنامه فیگارو" سرو می شود!

بچه تر از این حرف هام...

بی خیال شدم
بی خیال اتفاقی که هی زور می زنم و انگار خیال افتادن ندارد

اما تو بی خیال نشو!
علی الحساب با بوسه ای بخندانم

خُل شده ام انگار!
بی مقدمه به آدمها می خندم
به دنیا می خندم
حتی به بغض هایم  به گریه هایت

باید هم دیوانه شده باشم
هی سینه می چسبانم به سینه ات
هی ذره ذره می نوشم ات
اما این فاصله ی لعنتی کم نمی شود

نمی شود که بازویم را بگیری
چرخی در شهر بزنیم
و این آدمها را از رو ببریم
این خیابان ها را
و این ماشین ها خجالت بکشند
بعد خسته که شدیم به خانه برگردیم
من شعر بخوانم و تو چای بخوری
بدون قند!

چشم هایت را ببند
تکان نخور!
همین جا خوب است
در آغوشم باش
جای امنی است
باور کن!

اینجا که هستی
من پیر نمی شوم
انگار دست های تو بر سرنوشتم چنگ انداخته
اینجا که هستی
انگار پیامبرم
بی کتاب و معجزه ای حتی

دست هایت را که داشته باشم
معجزه ای لازم نیست
 اما چشم هایت را فقط می خواهم نگاه کنم

دیوانه شده ام
صبح به صبح خیالم را با خود به خیابان می برم
و شب به شب حرف هایم را به رختخوابم
کنار این پنجره
که انگار سالهاست سرطان گرفته است

دیوانه شده ام
می خواهم اسم تو را جار بزنم
حرف به حرف   با صدای بلند
الف...
ب...
پ...
ت...
ث...
جیم حرف جالبی است
پای همین جیم امضا می کنم:
مرد غیرتی تو!

می خواهم در چشمهایم ریشه کنی
من با نگاهم تو را جار بزنم
تا این آدمها از رو بروند

چشمهایت را ببند
تکان نخور!
تا من آواز بخوانم و تو چای بخوری
بدون قند!

باور کن بچه تر از این حرف هام
که هنوز هر وقت به ستاره ای نگاه می کنم
گریه ام می گیرد
بچه تر از این حرف هام...

پنجره ها

پنجره ها "وا" می شوند
پنجره ها "بسته" می شوند
پنجره ها "وابسته" می شوند...

و من ماندم و واژه ها چیده تا بی کرانه
و من ماندم و دود و خاکستر محرمانه...